| infinitiv | å splitte |
|---|---|
| presens | splitter |
| preteritum | splittet |
| splitta | |
| presens perfektum | har splittet |
| har splitta | |
| imperativ | splitt! |
| passiv | det splittes |
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ | passiv |
|---|---|---|---|---|---|
| å splitte | splitter | splittet | har splittet | splitt! | det splittes |
| splitta | har splitta | ||||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| en/ei splittet + substantiv | et splittet + substantiv | den/det splittede + substantiv | de splittede + substantiv | den/det splittende + substantiv |
| en/ei splitta + substantiv | et splitta + substantiv | den/det splittete + substantiv | de splittete + substantiv | |
| den/det splitta + substantiv | de splitta + substantiv | |||
Source: Språkrådet
Fetching frequencies...
Source: National Library of Norway